3 Nisan 2013 Çarşamba

Zindagi Na Milegi Dobara

 "Herkesin hikayesinde biraz hüzün vardır."
Bu cümleyle yukardaki resmi birleştirince ortaya tam olarak Zindagi Na Milegi Dobara çıkıyor ki seyrine doyum olmuyor 2,5 saatin, insanı sıkacak bir dakikası  bile yok.  Bittiğinde keşke biraz daha devam etseydi dedirtiyor.
  Yapım Hindistan,oyuncular Hindistandan ama yer İspanya ki bu da filmi izlenir kılan bir diğer detay. İspanyanın mekanları, festivalleri, renkleri inanılmaz bir renk katmış filme. Müzikler de filmin temelini oluşturmamış. Bu sefer şarkıların yerini şiirler almış. Gereken yerde gereken duyguyu şiirlerle anlatmışlar. Ve kesinlikle harika olmuş. Şarkılar da var tabi ki yine.Tamamen dışlanmamış ama yeteri kadar. Hele İspanyolca ve Hintçe karışık Señorita harika ötesi. 
   Ama benim için en mükemmel sahneler kahramanlarımızın 3 farklı spor dalındaki denemeleri. Birinciyi izlediğimde büyülenmiştim ama diğerlerini de izledikten sonra hangisinin daha iyi olduğuna karar veremedim. 
   Filmin bana kazandırdıklarına gelince. Birincisi kesinlikle Farhan Akhtar. Daha önce yönetmen ya da yapımcı olarak görmüştüm ama bu sefer hem yazmış hem yönetmiş hem oynamış... Her şeyi olmuş filmin. Hayran kaldım kendisine. Büyük bir fanıyım artık. 
   Diğer kazanca gelirsek de "İnsan sadece öldükten sonra bir kutuya girmeli."

Hiç yorum yok: